Οι πρώτες ενέργειες για τον Νέο Ποινικό Κώδικα ξεκίνησαν το 2005 επί Κυβερνήσεως Καραμανλή και ολοκληρώθηκαν 14 χρόνια μετά, το 2019, επί Κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Όπως θα διαπιστώσετε, μέσα σε αυτά τα 14 χρόνια παρουσιάστηκαν κάποια προσχέδια ποινικού κώδικα στα οποία κοινός τόπος ήταν η κατάργηση της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων και η μείωση των ποινών. Μάλιστα, από τα 14 χρόνια που ήταν σε εξέλιξη αυτή η διεργασία, σε μόλις 5 από αυτά ήταν Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα υπόλοιπα 9 χρόνια ήταν κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, & ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είναι λοιπόν απύθμενη η υποκρισία τους να κάνουν ότι δεν ήξεραν για τα πολιτικά δικαιώματα και την μείωση των ποινών όταν τα σχέδια που παρουσίασαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ περιείχαν ακριβώς τις ίδιες ρυθμίσεις. Στο τέλος του κειμένου θα βρείτε ενσωματωμένα τα κείμενα.
* To άρθρο μας αυτό δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2020 στο realpolitik.gr και αναδημοσιεύτηκε και στο militaire.gr
Εδώ μπορείτε να βρείτε όλο το υλικό που κατατέθηκε στη Βουλή (νομοσχέδιο, αιτιολογική έκθεση κλπ) και εδώ μπορείτε να βρείτε τα πρακτικά της συζήτησης (και εδώ) στη Βουλή και να αντρέξετε στο ποιός είπε τί.
Στη συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, η οποία έγινε την Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019, συμμετείχαν ΣΥΡΙΖΑ & ΠΟΤΑΜΙ ενώ απείχαν ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και ΚΚΕ.
- Πρόεδρος 400 ευρώ / μήνα
- Για κάθε ένα από τα μέλη 350 ευρώ / μήνα έκαστο
- Γραμματέας 300 ευρώ / μήνα
Στην Επιτροπή Μανωλεδάκη, 1 μέλος είναι δικαστικός λειτουργός, 1 είναι δικηγόρος και 9 μέλη προέρχονται από την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Στις 29 Ιουλίου 2011, επειδή πέθανε ο πρόεδρος της επιτροπής, Ιωάννης Μανωλεδάκης, με την απόφαση 66403 (ΦΕΚ ΥΟΔΔ 264/12.08.2011) του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάνου ορίστηκε η Ελισάβετ Συμεωνίδου − Καστανίδου, Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως Πρόεδρος της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και δόθηκε παράταση στις εργασίες της επιτροπής έως και 31.12.2011.
 |
Το σχέδιο που παρέδωσε η Επιτροπή Μαρκή τον Ιούνιο του 2013 μπορείτε να το βρείτε εδώ και εδώ
2013 ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ - Επιτροπή Μαρκή 2
Τον Μάρτιο του 2013, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη με το άρθρο 74 του Νόμου 4139/2013 προβλέφθηκε ότι με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνιστάται εννεαμελής επιτροπή για τη σύνταξη σχεδίου νέου Ποινικού Κώδικα. Το σχέδιο που συντάσσει η επιτροπή αυτή υποβάλλεται για κύρωση στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 76 του Συντάγματος. Να σημειωθεί ότι όταν ψηφίστηκε ο Ν. 4139/2013 ήταν ήδη σε εξέλιξη οι εργασίες της Επιτροπής Μαρκή 1.
Στην Επιτροπή Μαρκή 2 βλέπουμε για πρώτη φορά να υποεκπροσωπείται η ακαδημαϊκή κοινότητα. Μόλις 2 από τα 9 μέλη της Επιτροπής προέρχονται από αυτήν. Ειδικότερα, συμμετέχουν: 2 πανεπιστημιακοί, 4 δικαστικοί λειτουργοί και 3 δικηγόροι.
Η επιτροπή όφειλε να περατώσει το έργο της έως τις 30 Μαρτίου 2014. Στις 8 Απριλίου 2014, ο Υπ. Δικαιοσύνης της Συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, Χαράλαμπος Αθανασίου έδωσε παράταση στις εργασίες της επιτροπής μέχρι 30 Μαΐου 2014 και με νεότερη απόφασή του στις 20 Ιουνίου 2014 της έδωσε ακόμα μία παράταση μέχρι την 31 Ιουλίου 2014.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, Βασίλειο Μαρκή (Εφημερίδα των Συντακτών 21.01.2015):
"Η επιτροπή εργάστηκε έχοντας ως βάση το σχέδιο της επιτροπής Μανωλεδάκη, τα πορίσματα της ομάδας εργασίας, αλλά και νέους θεσμούς που είχαν εισαχθεί στο ποινικό μας σύστημα [..] Ετσι, ύστερα από εντατική εργασία έγινε δυνατόν να συντάξει και να παραδώσει στον υπουργό Δικαιοσύνης στο τέλος του Ιουλίου 2013 (σ.σ.: μάλλον εννοεί του 2014 διότι μέχρι τότε είχε λάβει παράταση η επιτροπή βλ. εδώ και εδώ) Σχέδιο νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενο από 335 άρθρα, αντί 473 του ισχύοντος Π.Κ., και στο τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους Αιτιολογική Εκθεση 225 σελίδων, με την προοπτική στο πλαίσιο της διαδικασίας των Κωδίκων το Σχέδιο να τεθεί σε διαβούλευση προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις τους τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, οι δικαστικές ενώσεις και άλλοι φορείς που λειτουργούν στο πλαίσιο της ποινικής Δικαιοσύνης. Οι στόχοι και οι επιδιώξεις όλων όσοι εργάσθηκαν στους παραπάνω σχηματισμούς ήταν ταυτόσημοι και συγκεκριμένοι. Στο τέλος του Ιουλίου 2013 Σχέδιο νέου Ποινικού Κώδικα αποτελούμενο από 335 άρθρα, αντί 473 του ισχύοντος Π.Κ., και στο τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους Αιτιολογική Εκθεση 225 σελίδων.
Το Σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα βρίσκεται έκτοτε στα χέρια του αρμόδιου υπουργού και η τύχη του αγνοείται. Δεν τέθηκε ούτε καν στη διαδικασία της διαβούλευσης γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιος ή κάποιοι από το περιβάλλον του υπουργού τον έπεισαν ότι θα έχει πολιτικό κόστος η προώθηση ενός νέου Κώδικα που προσπαθεί να εκλογικεύσει το σύστημα των ποινών σε μια περίοδο που μέρος της κοινής γνώμης μιλά για «κρεμάλες»“.
Τον Αύγουστο του 2014 επί Κυβερνήσεως Σαμαρά και επί Υπ. Δικαιοσύνης Χαρ. Αθανασίου, παραδόθηκε το σχέδιο της επιτροπής Μαρκή. Δείτε ενδεικτικό ρεπορτάζ από ΤΟ ΒΗΜΑ 23.08.2014 (και εδώ).
Το σχέδιο της Επιτροπής Μαρκή (2014) μπορείτε να το βρείτε εδώ και εδώ.
Τον Μάιο του 2015, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Νικ. Παρασκευόπουλου, και σύμφωνα με το άρθρο 74 του Νόμου 4139/2013 (του Χαράλαμπου Αθανασίου) με την απόφαση 38882 (ΦΕΚ Β 1119/12.06.2015) συγκροτήθηκε νομοπαρασκευαστική επιτροπή αποτελούμενη από τους:
- 2 δικηγόρους,
- 4 πανεπιστημιακούς και
- 3 δικαστικούς.
14 χρόνια μετά την Επιτροπή Ανδρουλάκη, στις 6 Ιουνίου 2019 ψηφίστηκε στην Βουλή ο Νέος Ποινικός Κώδικας ο οποίος είναι ο Ν. 4619/2019.
Δηλαδή, τα 7 από τα 11 μέλη της Επιτροπής Τσιάρα ήταν της μέλη της Επιτροπής Αργυρόπουλου που συνέταξε τον νέο ποινικό κώδικα τον οποίο η ΝΔ αποκαλει “Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ”!!!!
Τον Οκτώβριο του 2019, επί Υπουργού Δικαιοσύνης Κωνσταντίνου Τσιάρα, κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου “Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις” το οποίο ψηφίστηκε και δημοσιεύτηκε ως Νόμος 4637/2020 ΦΕΚ 180/18.11.2019.
Φυσικά, η νομοπαρακευαστική ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ με την επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων. Εξάλλου, ούτε η Νέα Δημοκρατία ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα. Χτες το έμαθαν!
Αλλά και η επιτροπή δεν θα μπορούσε ποτέ να ασχοληθεί με την επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων αφενός διότι ήταν η ίδια επιτροπή κατά τα 7/11 που έφερε τον Νέο Ποινικό Κώδικα (τον “Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ”) που κατήργησε αυτή την παρεπόμενη ποινή και αφετέρου επειδή είχε ήδη προτείνει να γίνει η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων με την εκλογική νομοθεσία.
Σημειώνεται ότι στην Επιτροπή Τσιάρα συμμετείχε και η κα. Σοφία Νικολάου, Γεν. Γραμ. Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Είναι η ίδια που το 2023, στο πλαίσιο της προεκλογικής της εκστρατείας περιφέρεται και κάνει λόγο για τον "Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ". Αφού η κα. Νικολάου είχε εντοπίσει τα ζητήματα πιου υπάρχουν, τί έκανε τότε με την συμμετοχή της στην επιτροπή? Γιατί δεν έκανε παρέμβαση για την επαναφορά της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων?
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Νέου Ποινικού Κώδικα Ν. 4619/2019:
Συνεπώς, όχι απλά ήταν γνωστό ότι καταργείται ως παρεπόμενη ποινή η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων αλλά η εισηγητική έκθεση έδινε και την κατεύθυνση: έπρεπε να γίνει αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας.
Αυτό όμως που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι το κείμενο που μόλις διαβάσατε το οποίο αιτιολογεί την κατάργηση της παρεπόμενης ποινής της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων είναι ακριβώς το ίδιο με την εισηγητική έκθεση του σχεδίου της Επιτροπής Μανωλεδάκη.
Το πράγμα όμως γίνεται ακόμα χειρότερο για όσους κάνουν λόγο για "Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ". Όπως όμως θα δούμε, στα 14 χρόνια που μεσολάβησαν από την σύσταση της Επιτροπής Ανδρουλάκη μέχρι την ψήφιση του Νέου Ποινικού Κώδικα, όλα τα σχέδια που παρουσιάστηκαν προέβλεπαν την κατάργηση της παρεπόμενης ποινής της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων από τον Ποινικό Κώδικα και την εισαγωγή των εν λόγω ρυθμίσεων στην εκλογική νομοθεσία. Πώς γίνεται λοιπόν να παριστάνουν κάποιοι ότι δεν ήξεραν?
Το σχέδιο της Επιτροπής Μανωλεδάκη προέβλεπε την κατάργηση της παρεπόμενης ποινής της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων και την θέση τους στην εκλογική νομοθεία.
Σύμφωνα με το σχέδιο του Ποινικού Κώδικα του 2013 δηλαδή επί συγκυβερνήσεως Σαμαρά - Βενιζέλου, προβλέπονταν επίσης η κατάργηση της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.
Το ίδιο και στο σχέδιο της Επιτροπής Μαρκή του 2014 επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.
Πώς γίνεται λοιπόν να παριστάνουν ότι δεν ήξεραν?
Ο Νέος Ποινικός κώδικας ψηφίστηκε στη Βουλή 06/06/2019 και οι εκλογές έγιναν έναν μήνα μετά, στις 07/07/2019. Η νέα νομοπαρασκευαστική επιτροοπή του Κωνσταντίνου Τσιάρα δεν ασχολήθηκε καν με το θέμα των παρεπόμενων ποινών και αυτό προκύπτει και από τον Νόμο 4637/2020. Συγκεκριμένα, ο Ν. 4637/2020 που προέκυψε από τις εργασίες δεν περιέχει καμία διάταξη που να αφορά στην αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Και τούτο διότι ουδείς στη Νέα Δημοκρατία είχε ασχοληθεί με το θέμα της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.
Εξάλλου, θα ήταν παράλογο να περιμένουμε από την επιτροπή που έφερε τον νέο ΠΚ και κατήργησε την αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων να μεταστραφεί ως προς αυτό και να επαναφέρει την αποστέρηση. Γιατί όμως αναφερόμαστε στην επιτροπή που έφερε τον Νέο ΠΚ? Τί σχέση έχει με την Επιτροπή Τσιάρα? Τα 7 από τα 11 μέλη της Επιτροπής Τσιάρα ήταν μέλη της επιτροπής του Νέου ΠΚ.
Περιεχόμενο της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων ήταν η στέρηση των δικαιωμάτων εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Τί είναι όμως αμετάκλητη καταδίκη που απαιτεί το σύνταγμα? Σύμφωνα με το άρθυρο 546 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αμετάκλητη είναι η απόφαση κατά της οποίας δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο (έφεση, αναίρεση) ή δεν ασκήθηκε (σ.σ. το ένδικο μέσο) μέσα στη νόμιμη προθεσμία ή ασκήθηκε εμπρόθεσμα και απορρίφθηκε.
Με απλά λόγια, αμετάκλητη είναι η απόφαση όταν ο κατηγορούμενος έχει εξαντλήσει κάθε ένδικο βοήθημα και μέσο που διέθετε και δεν μπορεί πλέον να προσφύγει ξανά στη δικαιοσύνη για την ίδια υπόθεση.
Όμως, ακόμα και αν δεν είχε καταργηθεί η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και πάλι δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής διότι δεν υπάρχει ακόμα αμετάκλητη καταδίκη τους.
Το ίδιο λοιπόν το Σύνταγμα καθορίζει ότι ο ποινικός νόμος δεν μπορεί να αναπτύξει αναδρομική ισχύ εις βάρος του κατηγορούμενου. Μπορεί να αναπτύξει αναδρομική ισχύ μόνο υπέρ του κατηγορούμενου.
Η διάταξη αυτή του Συντάγματος είναι πολύ σημαντική και προάγει την ασφάλεια δικαίου και την προστασία των πολιτών από αυθαιρεσίες του κράτους. Είναι μια κατάκτηση της ανθρωπότητας για την οποία χρειάστηκαν αιώνες διεργασιών.
Άρα, ακόμα και αν γινόταν επαναφορά της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων δεν θα μπορούσε να επιβληθεί στη δίκη της Χρυσής Αυγής διότι αναδρομικά θα χειροτέρευε η θέση τους.
Στην εκλογική νομοθεσία
Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα.
Συνεπώς, για να αποστερηθεί κάποιος το δικαίωμα εκλέγειν πρέπει σίγουρα να υπάρχει αμετάκλητη ποινική καταδίκη.
Για να έχει, λοιπόν, κάποιος το δικαίωμα του εκλέγεσθαι πρέπει να έχει και το δικαίωμα του εκλέγειν. Επομένως, εάν με την εκλογική νομοθεσία περιοριστεί το δικαίωμα του εκλέγειν λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης, περιορίζετα και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Άρα, έπρεπε να αλλάξει η εκλογική νομοθεσία ως προς το εκλέγειν.
Αυτό λοιπόν έλεγε η εισηγητική έκθεση του νέου ποινικού κώδικα.
Με παρέμβαση στην εκλογική νομοθεσία, δεν θα θεσπίζονταν παρεπόμενη ποινή αλλά έννομη συνέπεια. Το ζήτημα της αναδρομικής ισχύος αφορά τον ποινικό νόμο και τις ποινές. Η παρέμβαση στην εκλογική νομοθεσία δεν θέτει ποινικό νόμο ή νέα ποινική κύρωση. Συνεπώς, μπορεί ως έννομη συνέπεια να αναπτύξει ισχύ υπό την προυπόθεση όμως της αμετάκλητης καταδίκης.
Τα πολιτικά κόμματα που απείχαν από την ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα, ενώ αντέδρασαν για άλλα ζητήματα (όπως η μείωση των ποινών), για την αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων δεν είπαν τίποτα. Δεν υπήρξε ούτε μία δηλωσή από το πολιτικό προσωπικό για το θέμα.
Ιδίως η Νέα Δημοκρατία που σήκωσε το λάβαρο της “ποινικομαχίας” και είναι πλέον κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι έκανε νομοθετικές παρεμβάσεις στον νέο ΠΚ, δεν ασχολήθηκε ποτέ με το ζήτημα των πολιτικών δικαιωμάτων. Δεν τους απασχόλησε ποτέ ούτε ζήτησαν από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συνέστησαν να κάνει κάτι γι’αυτο.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλής αγνοούσε ότι έχει καταργηθεί η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Σε άρθρο του iefimerida για το θέμα του διορισμού της Ζαρούλια παραμονές της απόφασης για την Χρυσή Αυγή, αναφέρεται ότι:
“Σύμφωνα με πληροφορίες, αν η κ. Ζαρούλια καταδικαστεί στο δικαστήριο και στερηθεί τα πολιτικά της δικαιώματα, αυτομάτως χάνει και τη θέση της στη Βουλή”.
Δηλαδή, ο Πρόεδρος της Βουλής, όχι απλά αγνοούσε ότι έχει καταργηθεί η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων αλλά αγνοούσε ότι χρειάζεται και αμετάκλητη ποινική απόφαση.
Και έρχονται αυτοί σημερα να μας πείσουν ότι έχουν δημοκρατική ευαισθησία και ότι νοιάζονται για το ποινικό δίκαιο και την εγκληματικότητα.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ - Η Χρυσή Αυγή των Ποινικομάχων
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη επένδυσε στην Ποινικομαχία όπως είχε επενδύσει στους Μακεδονομάχους.
1. Λάμπρο Μαργαρίτη του Χρήστου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως Πρόεδρο.
2. Χαράλαμπο Βουρλιώτη του Ιωάννη Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
3. Αθανάσιο Κατσιρώδη του Κωνσταντίνου Αντεισαγγελέα του ΑΠ επί τιμή.
4. Αχιλλέα Ζήση του Κωνσταντίνου Εισαγγελέα Εφετών Λαμίας.
5. Κωνσταντίνο Τζαβέλλα του Βασιλείου Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών.
6. Δημήτριο Μητρουλιά του Γεωργίου Αντεισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης.
7. Αγγελική Καμπανάρη του Παναγιώτη Εφέτη Αθηνών.
8. Αντώνιο Μελισσινό του Παναγιώτη Εφέτη Αθηνών.
9. Αντώνιο Παπαματθαίου του Ιωάννη Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.
10. Ελένη Οικονόμου του Γεωργίου Πρωτοδίκη Αθηνών.
11. Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι του Δημητρίου Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
12. Νικόλαο Μπιτζιλέκη του Ελευθερίου Καθηγητή Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δικηγόρο Θεσσαλονίκης, με αναπληρωτή τον Θεόδωρο Καραγιάννη του Δημητρίου Δικηγόρο Θεσσαλονίκης.
13. Άγγελο Κωνσταντινίδη του Ιωάννη Καθηγητή Ποινικού δικαίου και Ποινικής Δικονομίας της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
14. Νικόλαο Λίβο του Δημητρίου Επίκουρο Καθηγητή Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
15. Χαράλαμπο Τσιανάκα του Δημητρίου Συνεργάτη στο γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης, Δικηγόρο Αθηνών και υποψήφιο διδάκτορα Δημοσίου Δικαίου, με αναπληρώτρια την Δήμητρα Σταματίου του Γεωργίου, Συνεργάτη στο γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης, Δικηγόρο Αθηνών.
16. Ζήση Κωνσταντίνου του Αστερίου Δικηγόρο Αθηνών, με αναπληρώτρια την Μαριαλένα Παπανδρέου του Ανδρέα Συνεργάτη στο γραφείο του Υφυπουργού Δικαιοσύνης, Δικηγόρο Αθηνών.
17. Πολυχρόνη Τσιρίδη του Παναγιώτη ΔΝ, Δικηγόρο Πειραιά, με αναπληρώτρια την Παναγιώτα Πανουργιά του Γεωργίου Συνεργάτη στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Δικηγόρο Αθηνών
Στην Επιτροπή Μαργαρίτη βλέπουμε πάλι να υπερεκπροσωπούνται οι δικαστικοί λειτουργοί που είναι 9 από τα 17 μέλη ενώ μόλις 5 μέλη εκπροσωπούν την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Το πλέον εντυπωσιακό είναι για πρώτη φορά στην ιστορία, συμμετέχουν στην νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τον ΠΚ και τον ΚΠΔ Συνεργάτες Υπουργών, έστω και αν έχουν την ιδιότητα του δικηγόρου.
Στις 2 Απριλίου 2021, με νεότερη απόφαση του Υπ. Δικαιοσύνης Κω. Τσιάρα, ορίστηκαν ως νέα μέλη της επιτροπής οι:
18. Ευάγγελος Μπακέλας του Ηλία, Εισαγγελέα Εφετών Βορείου Αιγαίου,
19. Βασίλειος Αδάμπας του Ιάσονα, Εισαγγελέας Πρωτοδικών Καβάλας
20. Μαρία Μαρμάνη του Ευσταθίου, Δικηγόρος, ως αναπληρωματικό μέλος σε αντικατάσταση της Δήμητρας Σταματίου Δικηγόρου και Συνεργάτιδος στο Γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης.
Έργο της επιτροπής ήταν ο Ν. 4855/2021. Ο καθηγητής Λάμπρος Μαργαρίτης απεβίωσε στις 22 Νοεμβρίου 2022.
Μαργαρίτης: Δεν νομοθετεί η νομοπαρασκευαστική
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα όσα είχε πει ο αείμνηστος Λάμπρος Μαργαρίτης, ο οποίος ήταν πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής την οποία συνέστησε ο Υπ. Δικ. του Μητσοτάκη, Κων. Τσιάρας το 2020 και αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι εκτεταμένες τροποποιήσεις που έγιναν με τον Ν. 4855/2021.
Ο Μαργαρίτης σε εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης στις 17.11.2021, είχε δηλώσει (03:35':55") ότι δεν νομοθετεί η νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Ειδικότερα, είχε πει:
Εγώ από την αρχή, από χρόνια μάλλον τώρα, ξέρω καλά ποιος νομοθετεί στην Ελλάδα. Και πάντως δεν νομοθετεί καμία νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Δυστυχώς και για τις νομοπαρασκευαστικές. Δηλαδή, τώρα κανείς αν πάρει, να μείνουμε στο τελευταίο που αφορά εμάς. Το κείμενο που δώσαμε εμείς κι αυτό που είναι στη βουλή με χειρόγραφα, με τη μορφή δήθεν νομοτεχνικών βελτιώσεων, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τη νομοτεχνική βελτίωση, είναι η κατάργηση, προσθήκη εδαφίων, διατάξεων κλπ. Βλέπεις χειρόγραφο κείμενο. Αυτός είναι ο τρόπος που νομοθετούμε, δυστυχώς. Ο Νίκος ο Μπιτζιλέκης νόμιζε ότι είναι ο νομοθέτης. Τον έλεγα συνέχεια "άλλοι θα τα κάνουν σμπαράλια παρακάτω". Όχι έλεγε. Να!
Δείτε περισσότερα στο άρθρο μας Ποινική αποικία - Υπόγα και λάσπη
Κατακλείδα
Ο νέος ΠΚ τέθηκε σε ισχύ με τον Ν. 4619/2019. Μέχρι και το τέλος του 2022, δηλαδή μέσα σε 3,5 χρόνια, τροποποιήθηκε 11 φορές με τα παρακάτω νομοθετήματα:
1. ΠΝΠ της 27.06.2019
2 Διορθώσεις Σφαλμάτων του Ν. 4619/2019 ΦΕΚ Α’ 122/2019
3 N. 4623/2019
4 Ν. 4637/2019
5 Ν 4777/2021
6 N. 4855/2021
7 N. 4871/2021
8 Ν. 4908/2022
9 N. 4947/2022
10 Ν. 5002/2022
11 Ν. 5005/2022
Δείτε τα άρθρα μας Ιστορικό Τροποποιήσεων Ποινικού Κώδικα και Ιστορικό Τροποποιήσεων Κώδικα Ποινικής ΔΙκονομίας
