Ο ποινικομάχος Υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, εγκαινίασε μια νέα περίοδο ποινικού λαϊκισμού στην χώρα. Η Ελλάδα εισέρχεται πλέον στην περίοδο του Ποινικού Ψεκασμού. Στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο Φλωρίδης είπε ενώπιον της Βουλής ότι "πρέπει να αποκαθάρουμε τον Ποινικό Κώδικα από διατάξεις που είναι περίεργες". Θυμίζουμε ότι ο Ποινικός Κώδικας έχει τροποποιηθεί 13 φορές. Αντίστοιχα, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας έχει τροποποιηθεί 17 φορές. Μετά από τόσες τροποποιήσεις δεν μπορεί πια να γίνεται λόγος για "Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ". Είναι ο Ποινικός Κώδικας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Φλωρίδης αναφέρθηκε στην ασυλία των τραπεζιτών για τα θαλασσοδάνεια και δεσμεύτηκε ότι θα την καταργήσει. Μάλιστα, την "χρέωσε" στον ΣΥΡΙΖΑ ενώ την διάταξη την θέσπισε η ΝΔ με τον Ν. 4637/2019. Επιπλέον, είπε ότι πρέπει να γίνει αυτεπάγγελτο αδίκημα η απάτη και αναφέρθηκε σε ένα φανταστικό αδίκημα το οποίο λέγεται "τοκογλυφία τραπεζών". Ο Σωκράτης Φάμελλος στάθηκε αμήχανα στα όσα είπε ο Φλωρίδης και το μόνο που είχε να πει ήταν ότι δεν θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ την διάταξη για την ασυλία των τραπεζιτών. Όπως θα δούμε, πράγματι την διάταξη για την ασυλία των τραπεζιτών την έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η κατάργηση της δεν αναβιώνει τυχόν ποινικές ευθύνες των τραπεζιτών οι οποίοι ελέγχονταν για τα θαλασσοδάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ. Κάτι το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το εντόπισε και δεν το αντέταξε στον Φλωρίδη. Όσο και αν εμφανίζουν τα ΜΜΕ τον Φλωρίδη ως ένα υπουργό ο οποίος τάχα πήγε κόντρα στην κυβέρνηση της οποίας είναι υπηρέτης, εδώ πρόκειται για μία "μούφα" διότι η δουλειά ως προς την ασυλία των τραπεζιτών έχει ήδη γίνει. Επιπλέον, η δήθεν κατάργηση της "τραπεζικής τοκογλυφίας" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο σχέδιο του ποινικού κώδικα το οποίο έφερε η κυβέρνηση της οποίας ήταν βουλευτής το 2010 ο Φλωρίδης. Αλλά ούτε αυτό το γνώριζαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως δεν γνώριζαν ότι πρόκειται για μία διάταξη η οποία ουδέποτε εφαρμόστηκε και δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί μετά την απελευθέρωση των τραπεζικών επιτοκίων το 1993. Στο άρθρο αυτό θα αναδείξουμε την μεγάλη εικόνα την οποία ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ούτε και η υπόλοιπη δήθεν "σοβαρή", "δυνατή" και "υπεύθυνη" αντιπολίτευση ανέδειξαν.
Το άρθρο μας αναδημοσιεύτηκε στο militaire.gr εδώ
Δεν ξεκίνησε καλά η θητεία του Γιώργου Φλωρίδη ως Υπουργός Δικαιοσύνης. Το ντεμπούτο του έγινε την Παρασκευή 8 Ιουλίου στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023.
Ο Φλωρίδης ξεκαθάρισε ότι δεν θα είναι απλός συνεχιστής του ποινικού λαϊκισμού, τον οποίο εισήγαγε η προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη την περίοδο 2019-2023, με αφορμή τον νέο Ποινικό Κώδικα (Ν. 4619/2019). Τον "Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ" όπως τον αποκαλούν. Ο Φλωρίδης, με την εμφάνιση του ενώπιον της Βουλής, ανήγαγε τον ποινικό λαϊκισμό σε ποινικό ψεκασμό. Στόχος του, προφανώς, είναι να συσπειρώσει όχι μόνο τους ποινικομάχους που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και να διευρύνει το ακροατήριο εγκολπώνοντας σε αυτό και το "ψεκασμένο" κοινό.
Άξιος συνεχιστής της δεξιάς παράδοσης η οποία θέλει τον εκάστοτε υπουργό δικαιοσύνης να επιτυγχάνει φανταστικές νίκες ενάντια στην εγκληματικότητα με απλή επαύξηση ποινών και μετατροπή κάθε αδικήματος σε κακούργημα. Δεν είναι ότι δεν ξέρουν. Αντιθέτως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι με το δόγμα της δήθεν μηδενικής ανοχής στην εγκληματικότητα ψαρεύουν στα θολά νερά του θυμικού ενός ακροατηρίου που διψάει για σκοτάδι, μεσαίωνα και θανατικές ποινές. Αυτά πρεσβεύει η δήθεν ευρωπαϊκή ΝΔ. Υποδαυλίζουν τα κατώτερα ένστικτα της κοινωνίας και εκτρέφουν μια κουλτούρα η οποία θα γιγαντωθεί και θα εξελιχθεί σε καρκίνωμα το οποίο θα κατατρώει το όποιο ευρωπαϊκό κεκτημένο έχει απομείνει στην Ελλάδα. Είναι ακριβώς το ίδιο που έκαναν με τους μακεδονομάχους επί της συμφωνίας των Πρεσπών. Τί αξία όμως έχει το ευρωπαϊκό κεκτημένο μπροστά στο 40% του Μητσοτάκη? Νίκη με κάθε κόστος. Ακόμα κι αν χρειαστεί να ανοίξει ακόμα και το θέμα της δουλείας ή της απαγόρευσης της μίνι φούστας.
ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΦΛΩΡΙΔΗ
Στην συνεδρίαση της Βουλής την Παρασκευή 7 Ιουλίου 2023 για τις προγραμματικές δηλώσεις, ο Φλωρίδης είπε (πρακτικά):
Υπάρχουν ζητήματα στον Ποινικό Κώδικα –δεν πρόλαβα να τα πω όλα- τα οποία πρέπει να επαναρυθμίσουμε. Η απιστία δεν πρέπει να διώκεται κατ' έγκληση. Δηλαδή αυτοί που διαπράττουν απιστία, πρέπει να κάνουν μήνυση στον εαυτό τους. Αυτό εσείς το κάνατε στον Κώδικα του 2019. Μην κουνάτε το χέρι. Επίσης, στα ζητήματα της απάτης πρέπει να έχουμε δίωξη αυτεπάγγελτα. Αυτά θα τα επαναφέρω, μη νομίζετε. Πρέπει να αποκαθάρουμε τον Ποινικό Κώδικα από διατάξεις οι οποίες είναι περίεργες και προστατεύουν συγκεκριμένους. Μην έχετε καμία αμφιβολία. Θα το κάνουμε. Υπάρχει πολλή δουλειά εκεί να κάνουμε, γιατί ο ελληνικός λαός δικαίως διαμαρτύρεται. Σου λέει: «Εγώ με το παραμικρό οδηγούμαι σ’ ένα δικαστήριο και εδώ κάποιοι άλλοι πώς καταφέρνουν και τη γλιτώνουν;». Δεν θέλω να αναφερθώ, αλλά επειδή αναφερθήκατε στις τράπεζες, κύριε Φάμελλε, θέλω να σας πω το εξής, γιατί πολλές φορές μιλάτε για τις τράπεζες και την τοκογλυφία των τραπεζών. Υπήρχε ένα άρθρο στον Ποινικό Κώδικα, το 404, που καθιστούσε αδίκημα την τοκογλυφία των τραπεζών. Ξέρετε πότε περιέργως εξαφανίστηκε το άρθρο αυτό από τον Ποινικό Κώδικα; Στην Αναθεώρηση που κάνατε το 2019. Δεν υπάρχει άρθρο για την τοκογλυφία των τραπεζών από τον Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ και μιλάτε για την προστασία των δανειοληπτών κ.λπ. Πρέπει να ενημερωθείτε γι’ αυτά. Εγώ σας καταλαβαίνω. Κι εγώ είμαι καινούργιος κι εσείς είστε καινούργιος σ’ αυτό, αλλά χρειάζεται μια καλύτερη ενημέρωση.
Ο Φλωρίδης έθεσε τα εξής ζητήματα:
1. Την κακουργηματική απιστία των τραπεζών για τα θαλασσοδάνεια
2. Το φανταστικό αδίκημα της "τραπεζικής τοκογλυφίας"
3. Την αυτεπάγγελτη δίωξη της απάτης
Η ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΙΣΤΙΑ
Η απιστία είναι ένα περιουσιακό αδίκημα στο οποίο τιμωρείται από το άρθρο 390 του ποινικού κώδικα το οποίο προβλέπει (μετά τις τροποποιήσεις τις οποίες επέφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον Ν. 4855/2021):
Όποιος κατά παράβαση των κανόνων επιμελούς διαχείρισης προκαλεί εν γνώσει βέβαιη ζημία στην περιουσία άλλου, της οποίας βάσει νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη), τιμωρείται με φυλάκιση και αν η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή.
Απιστία διαπράττει (με πολύ πολύ απλά λόγια) εκείνος ο οποίος ζημιώνει δολίως την περιουσία την οποία διαχειρίζεται. Μπορεί να είναι η περιουσία μιας εταιρίας, μιας τράπεζας κλπ. Δεν απαιτείται ο δράστης της απιστίας να προσπορίζει περιουσιακό όφελος για τον εαυτό του. Αρκεί να ζημιώνει την περιουσία την οποία διαχειρίζεται.
Τέτοια περίπτωση συντρέχει και όταν ένα τραπεζικό στέλεχος εγκρίνει την δανειοδότηση κάποιου ο οποίος είναι βέβαιο, κατά την στιγμή της χορήγησης, ότι δεν θα αποπληρώσει το δάνειο ή ότι δεν διαθέτει ανάλογα περιουσιακά στοιχεία για την εξασφάλιση του δανείου και κατ' επέκταση για την εξασφάλιση της (τραπεζικής) περιουσίας την οποία διαχειρίζεται.
Όταν ένα έγκλημα είναι αυτεπάγγελτο τότε μπορεί να κινηθεί η ποινική διαδικασία με μόνη την γνώση της αξιόποινης πράξης από τον εισαγγελέα. Δεν απαιτείται δηλαδή ούτε καν η κατάθεση μήνυσης για να κινήσει την ποινική δίωξη ο εισαγγελέας. Μπορεί να αναλάβει ίδια πρωτοβουλία.
Αντιθέτως, στα κατ' έγκληση διωκόμενα εγκλήματα, δεν μπορεί να κινηθεί η ποινική διαδικασία εάν πρώτα δεν υποβληθεί έγκληση στον εισαγγελέα. Δηλαδή, ακόμα και αν ο εισαγγελέας γνωρίζει ότι έχει διαπραχθεί το αδίκημα, δεν μπορεί να κάνει τίποτα για την δίωξη του αδικήματος πριν να κατατεθεί έγκληση. Την έγκληση την καταθέτει ο παθών/αδικηθείς από το έγκλημα και όχι οποιοσδήποτε τρίτος.
Στην περίπτωση των τραπεζών, για την κατάθεση της έγκλησης νομιμοποιείται το διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας ή μέλος του ΔΣ στο οποίο έχει εκχωρηθεί η εξουσία εκπροσώπησης. Όμως, η έγκριση δανείων πολλών εκατομμυρίων γίνεται από τραπεζικά στελέχη τα οποία είναι υψηλόβαθμα κι όχι από υπαλλήλους των τραπεζικών καταστημάτων. Ενδεχομένως και από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Δηλαδή, η έγκριση χορηγήσεων σημαντικών ποσών γίνεται από στελέχη τα οποία αποτελούν ένα μικρό κλειστό κύκλο ο οποίος διοικεί μια τράπεζα. Το γεγονός αυτό καθιστά πρακτικά αδύνατο να κατατεθεί έγκληση εναντίον τραπεζικού στελέχους το οποίο ενέκρινε ένα θαλασσοδάνειο διότι θα πρέπει να στραφούν εναντίον του, πρόσωπα του ίδιου κύκλου προσώπων στον οποίο και ο ίδιος ανήκει. Σαν να λέμε ότι σε μια παρέα η οποία διοικεί μια τράπεζα, ο ένας θα στραφεί κατά του άλλου. Είναι εξαιρετικά δύσκολο και μάλλον απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο.
Το έγκλημα της κακουργηματικής απιστίας 390ΠΚ διώκονταν αυτεπαγγέλτως. Η πρώτη ουσιαστική αλλαγή την οποία έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στον ποινικό κώδικα, με τον Ν. 4637/2019, ήταν να μετατρέψει σε κατ' έγκληση διωκόμενο το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η διάταξη εισήχθη με την εκπρόθεσμη τροπολογία 80/3 12.11.2019.
Σύμφωνα με τα πρακτικά, έγινε ονομαστική ψηφοφορία για την τροπολογία. και τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:
- Υπερψηφίστηκε από την Νέα Δημοκρατία.
- Καταψήφιστηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Μέρα25 και Ελληνική Λύση.
- Το ΚΙΝΑΛ δεν την καταψήφισε. Δεν συμμετείχε καν στην ψηφοφορία
Θα κάνουμε εκτεταμένη ανάλυση για το ζήτημα της τραπεζικής ασυλίας σε μελλοντικό μας άρθρο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ήταν σχεδόν απίθανο να κατατεθεί έγκληση από τους τραπεζίτες εις βάρος άλλων τραπεζιτών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξασφάλισε την ποινική ασυλία όσων χορήγησαν θαλασσοδάνεια σε κόμματα, ΜΜΕ και άλλες επιχειρήσεις. Και πράγματι έτσι έγινε. Ουδεμία έγκληση κατατέθηκε για τα θαλασσοδάνεια και όλα είναι καλώς καμωμένα.
Αυτή η αλλαγή στον ποινικό κώδικα είχε, επίσης, ως αποτέλεσμα να παύσει η ποινική διαδικασία η οποία είχε ξεκινήσει για τα θαλασσοδάνεια.
Επομένως, ο Φλωρίδης είτε δεν ήξερε τί έλεγε είτε ήξερε πολύ καλά τι έλεγε όταν κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός ήταν που θέσπισε την τραπεζική ασυλία. Πρόκειται για θρασύτατο ψέμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεσμοθέτησε την ασυλία των τραπεζιτών. Ήταν τόσο ψηλά το θέμα τα προηγούμενα χρόνια που αποκλείεται να μην το έπιασαν τα ραντάρ του Φλωρίδη. Επομένως, εκτιμούμε ότι το είπε στο πλαίσιο του "πες πες κάτι θα μείνει".
Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΑΞΙΟΠΟΙΝΟΥ
Ο Σωκράτης Φάμελλος απάντησε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ότι η ΝΔ θέσπισε την διάταξη. Αλλά μέχρι εκεί.
Αυτό που δεν απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ακόμα και αν ο Φλωρίδης μετατρέψει και πάλι το έγκλημα της κακουργηματικής απιστίας σε αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα, δεν αναβιώνουν οι τυχόν ποινικές ευθύνες των τραπεζικών στελεχών για τα θαλασσοδάνεια.
Αφενός, μια τέτοια διάταξη δεν θα είχε αναδρομική ισχύ για αδικήματα πριν την θέσπιση της διάταξης και θα ενεργούσε μόνο για το μέλλον. Αφετέρου, από την στιγμή που δεν κατατέθηκε έγκληση για τα θαλασσοδάνεια του παρελθόντος επήλθε εξάλειψη του αξιόποινου, κατά το άρθρο 114ΠΚ. Επομένως, καλοδεχούμενη η αλλαγή αλλά είναι άνευ αντικειμένου για τις παλιές υποθέσεις. Αυτές θάφτηκαν και τελείωσαν.
Φυσικά, δεν ακούσαμε τίποτα ούτε και από τα κόμματα που ζητούσαν την ψήφο μας για να κάνουν τάχα "δυνατή", "υπεύθυνη" και "αξιόπιστη" αντιπολίτευση. Αλλά από αυτούς το περιμέναμε. Εξάλλου, το ΚΙΝΑΛ είναι από τα κόμματα που επωφελήθηκαν από τα θαλασσοδάνεια αφού το ΠΑΣΟΚ χρωστάει 300+ εκ. ευρώ σε τραπεζικό δανεισμό και τα άντλησε χωρίς να διαθέτει εξασφαλίσεις. Ίσως για αυτό δεν συμμετείχε καν στην ονομαστική ψηφοφορία της διάταξης. Διά της απουσίας και με "ναι μεν αλλά", το ΚΙΝΑΛ δεν αντιτάχθηκε στον σχεδιασμό Μητσοτάκη.
Η "ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ"
Ο Φλωρίδης αναφέρθηκε και στο φανταστικό έγκλημα της "τραπεζικής τοκογλυφίας" της παραγράφου 4 του άρθρου 404 του ποινικού κώδικα.
Τα θέματα τα οποία τίθενται είναι τα εξής:
1. Δεν στέκει νομικά η ύπαρξη τέτοιου αδικήματος για τράπεζα
2. Η κατάργηση της προβλέφθηκε ήδη από το σχέδιο της Επιτροπής Μανωλεδάκη, την οποία συνέστησε η κυβέρνηση της οποίας βουλευτής ήταν ο Φλωρίδης το 2010
3. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στις 13 τροποποιήσεις που έκανε στον ποινικό κώδικα, τροποποίησε και το άρθρο 40 με τον Ν. 4855/2021. Γιατί δεν ασχολήθηκε τότε να επαναφέρει την "τραπεζική τοκογλυφία"?
4. Όσο υπήρχε στον ποινικό κώδικα η εν λόγω διάταξη, πόσες φορές χρησιμοποιήθηκε και καταδικάστηκαν τραπεζικά στελέχη για "τραπεζική τοκογλυφία"?
5. Κατά πόσο μπορεί η ΝΔ να αναφέρεται σε "ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ" όταν τον έχει τροποποιήσει ήδη 13 φορές και έχει αλλάξει εντελώς την φιλοσοφία και την συνοχή του? Πλέον πρόκειται για ποινικό κώδικα Μητσοτάκη.
Ειδικότερα:
Σύμφωνα με το άρθρο 404 του ποινικού κώδικα:
1. Όποιος σε δικαιοπραξία για την παροχή οποιασδήποτε πίστωσης, ανανέωσής της ή παράταση της προθεσμίας πληρωμής εκμεταλλεύεται την οικονομική ανάγκη, την πνευματική αδυναμία, την κουφότητα ή την απειρία εκείνου που παίρνει την πίστωση, συνομολογώντας ή παίρνοντας για τον εαυτό του ή για τρίτον περιουσιακά ωφελήματα, που με βάση τις ειδικές περιστάσεις είναι προφανώς δυσανάλογα προς την παροχή του υπαιτίου ή συνομολογεί ή παίρνει για τον εαυτό του ή για τρίτον περιουσιακά ωφελήματα που υπερβαίνουν το κατά τον νόμο θεμιτό ποσοστό τόκου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Αν η πράξη έχει τελεστεί με περισσότερους τρόπους αφορά όμως τα ίδια περιουσιακά ωφελήματα, στον υπαίτιο επιβάλλεται μία μόνο ποινή, κατά την επιμέτρηση της οποίας λαμβάνεται υπόψη η συνολική εγκληματική δράση του.
Πράγματι, το άρθρο 404 περιελάμβανε την παράγραφο 4 σύμφωνα με την οποία:
4. Αν οι πράξεις των πιο πάνω παραγράφων τελούνται από νομικά πρόσωπα, ποινική ευθύνη υπέχουν οι διοικητές και οι διευθυντές τους.
Η διάταξη αυτή ήταν πολύ παλιά. Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του ΣχΠΚ 1938:
"η ανωτέρω παράγραφος (4η) προσετέθη διότι πλειστάκις εσημειώθησαν κρούσματα τοκογλυφιών πραχθεισών υπό ανωνύμων εταιρειών, ιδία τραπεζών, παρίσταται δε ανάγκη κολασμού των υπευθύνων διευθυντών και διαχειριστών των ούτως αδικοπραγούντων νομικών προσώπων"*
*[Αιτιολογική Έκθεση 1938 σελ.48]
Τοκογλυφία είναι (με πάρα πάρα πολύ απλά λόγια) η σύναψη σύμβασης με επιτόκιο το οποίο υπερβαίνει το "κατά τον νόμο θεμιτό ποσοστό τόκου". Δηλαδή, όταν το ποσοστό τόκου (επιτόκιο) υπερβαίνει το νόμιμο ποσοστό τόκου ήτοι αυτό το οποίο προβλέπει ο νόμος ως ανώτατο όριο.
Υφίσταται όμως τέτοιο "νόμιμο ποσοστό τόκου" για τις τραπεζικές συμβάσεις? Δηλαδή, υπάρχει νόμος ο οποίος επιβάλει ένα ανώτατο όριο επιτοκίου για τις τραπεζικές χορηγήσεις το οποίο εάν το υπερβούν τότε θα έχουν διαπράξει "τραπεζική τοκογλυφία"?
Η απάντηση είναι αρνητική. Από το 1993, οπότε έγινε η απελευθέρωση των τραπεζικών επιτοκίων, δεν υφίσταται ανώτατο όριο στα τραπεζικά επιτόκια με μόνη εξαίρεση το επιτόκιο υπερημερίας. Η επέμβαση του νομοθέτη ως προς τον καθορισμό ανώτατου ορίου περιορίζεται στη ρύθμιση των δικαιοπρακτικών (εξωτραπεζικών) μόνο επιτοκίων κι όχι στις τραπεζικές χορηγήσεις (βλ. ενδεικτικά Άρειος Πάγος 2037/2014, 196/2020).
Πώς λοιπόν μπορεί να διαπραχθεί το αδίκημα της "τραπεζικής τοκογλυφίας" το οποίο φαντάζεται ο Φλωρίδης? Πώς μπορεί σε μια τραπεζική χορήγηση το επιτόκιο να υπερβαίνει το "νόμιμο ποσοστό τόκου" όταν δεν υφίσταται τέτοιο?
Εκτός κι αν η δήλωση Φλωρίδη ήταν έμμεση εξαγγελία για θέσπιση ανωτάτων επιτοκίων στις τράπεζες. Να φύγουμε δηλαδή από την λογική της αυτορρύθμισης των επιτοκίων και να πάμε σε αυτό το οποίο η ΝΔ αποκαλεί "Σοβιετία".
Η κατάργηση της "τραπεζικής τοκογλυφίας"
Ο Φλωρίδης προφανώς αγνοούσε και κάτι ακόμα.
Η κατάργηση της "τραπεζικής τοκογλυφίας" δεν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2019 με τον νέο Ποινικό Κώδικα. Παρουσιάστηκε με το σχέδιο Ποινικού Κώδικα της Επιτροπής Μανωλεδάκη την οποία συνέστησε με απόφαση του (27789 ΦΕΚ ΥΟΔΔ 96/17.03.2010) ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ, Χάρης Καστανίδης το 2010. Μαντέψτε σε ποιο κόμμα ήταν τότε βουλευτής ο Φλωρίδης.
Διαβάστε αναλυτικά το ιστορικό του Νέου Ποινικού Κώδικα στο άρθρο μας Ποινικομάχοι: Το ιστορικό του Νέου Ποινικού Κώδικα. Θα διαπιστώσετε ότι αυτό που αποκαλούν "Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ" ήταν μια προσπάθεια της επιστημονικής κοινότητας η οποία ξεκίνησε το 2005 και τελείωσε το 2019 δηλαδή σχεδόν 15 χρόνια μετά.
Ευτυχώς για τον Φλωρίδη, αυτό το αγνοούσαν και στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ειπώθηκε με αποτέλεσμα αφενός να δημιουργήσει εντυπώσεις ο Φλωρίδης και αφετέρου να μην υπερασπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ένα από τα σημαντικότερα και πιο επιτυχημένα νομοθετήματά του.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τροποποίησε το επίμαχο άρθρο
Μια ακόμα λεπτομέρεια είναι ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη τροποποίησε το άρθρο 404 του Ποινικού Κώδικα περί τοκογλυφίας τον Νοέμβριο του 2021 με τον Ν. 4855/2021. Τότε είχε κάθε περιθώριο να επαναφέρει την "Τραπεζική τοκογλυφία". Γιατί δεν το έπραξε και περίμενε να έρθει το 2023 ο Φλωρίδης για να το ανακοινώσει?
Εννοείται ότι και αυτό το αγνοούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν το αντέταξαν στον Φλωρίδη. Και να μεν μπορεί ο Σωκράτης Φάμμελος να μην ήταν πρόχειρος αλλά ήταν κάτι το οποίο ήθελε μέχρι 5 λεπτά έρευνα για να το εντοπίσουν.
Έγιναν πολλές καταδίκες τραπεζιτών με τον παλιό ποινικό κώδικα?
Όσο και αν ψάξαμε για νομολογία (αποφάσεις δικαστηρίων) δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε έστω μία καταδίκη τραπεζίτη για το αδίκημα της "τραπεζικής τοκογλυφίας" στα 70 χρόνια που ίσχυε ο παλιός ποινικός κώδικας.
Εφόσον ο Φλωρίδης καταδικάζει την κατάργηση της διάταξης περί "τραπεζικής τοκογλυφίας" και προφανώς εξετάζει την επαναφορά της, θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για το κατά πόσο η διάταξη αυτή ήταν αποτελεσματική. Θα πρέπει να καταθέσει στοιχεία για το
- πόσες καταδίκες πραγματοποιήθηκαν με την διάταξη αυτή καθώς και
- πόσες επιπλέον θα μπορούσαν να γίνουν εάν δεν είχε καταργηθεί
ώστε να αιτιολογείται επαρκώς η επαναφορά της.
Είναι βέβαιο ότι γνωρίζει και διαθέτει στοιχεία διότι αποκλείεται να προσήλθε στις προγραμματικές δηλώσεις ο Υπουργός Δικαιοσύνης και να ανοίγει τέτοιο ζήτημα χωρίς στοιχεία. Ιδίως για τις περιόδους κατά τις οποίες ήταν βουλευτής ή μέλος κυβέρνησης. Αποκλείεται να ήταν απλά επικοινωνιακό πυροτέχνημα όσα είπε.
Η ΚΑΤ' ΕΓΚΛΗΣΗ ΑΠΑΤΗ
Ο Φλωρίδης έθεσε και το ζήτημα της κατ' έγκληση δίωξης του εγκλήματος της απάτης. Είπε ότι θα επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη στο έγκλημα αυτό.
Αυτό που δεν είπε, αλλά και κανένας άλλος δεν του επισήμανε, είναι ότι η κατ' έγκληση δίωξη της απάτης γίνεται με το άρθρο 405 του Ποινικού Κώδικα.
Είναι το ίδιο άρθρο το οποίο τροποποίησε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον Ν. 4637/2019 για να εξασφαλίσει την ασυλία στις τράπεζες. Πώς και τους ξέφυγε τότε η απάτη στο άρθρο 405ΠΚ? Δεν είδαν ότι το ίδιο άρθρο αναφέρεται και στην κατ' έγκληση δίωξη της απάτης? Γιατί δεν την έκαναν ξανά αυτεπαγγέλτως διοκώμενη το 2019? Εϊχαν στο μυαλό τους την ασυλία των τραπεζιτών και δεν μπορούσαν να σκεφτούν κάτι άλλο? Η ΝΔ τροποποίησε το 2019 το συγκεκριμένο άρθρο το οποίο υποσχέθηκε ο Φλωρίδης το 2023 ότι θα το αλλάξει.
Από την αιτιολογική έκθεση του Ν. 4637/2019 προκύπτει ότι δεν τους ξέφυγε τότε. Αντιθέτως, προκύπτει ότι γνώριζαν με ακρίβεια και μάλιστα τροποποίησαν σχετικά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ώστε να προσαρμοστεί σε αυτό το δεδομένο. Και ορθά έπραξαν.
Συμπέρασμα
Η εμφάνιση Φλωρίδη ήταν τραγική. Έπεισε μόνο τους ποινικά ψεκασμένους.
Είναι απορίας άξιο το πώς γίνεται ένας νέος Υπουργός Δικαιοσύνης να προσέρχεται αδιάβαστος ενώπιον της Βουλής για τις προγραμματικές δηλώσεις. Ή, μήπως δεν ήταν αδιάβαστος και απλά ήταν σίγουρος ότι "τον παίρνει" να λέει ανακρίβειες και ψεκασμένα επιχειρήματα διότι ξέρει με μαθηματική ακρίβεια ότι δεν θα βρει αντίλογο από τον ΣΥΡΙΖΑ και την υπόλοιπη "αξιόπιστη", "δυνατή" και "υπεύθυνη" αντιπολίτευση?
Το άρθρο μας αναδημοσιεύτηκε στο militaire.gr εδώ
