Τα λάθη δεν παρατίθενται με σειρά σπουδαιότητας.
Ακολουθήστε μας στο mastodon, στο twitter και στο Facebook
1ο λάθος: Δεν μάζεψε σταυρούς
Το 1ο λάθος του Στέφανου Κασσελάκη ήταν ότι δεν κατέβηκε και ο ίδιος υποψήφιος στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024.
Είχαμε επισημάνει από τον Σεπτέμβριο του 2023 στο άρθρο μας Κασσελάκης effect, ότι αρχικά η απουσία του από την Βουλή θα τον ωφελούσε διότι θα είχε χρόνο να προετοιμαστεί και να μάθει πώς δουλεύει η πολιτική στην Ελλάδα.
Τονίζαμε όμως ότι σίγουρα θα υπάρξει ένα οριακό σημείο πέρα από το οποίο η απουσία του από την Βουλή θα λειτουργεί ανάποδα, προκαλώντας φθορά. Κάτι σαν τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης. Αυτό το οριακό σημείο έχει έρθει πλέον.
Για να μειώσει αυτήν την φθορά αλλά και για να αντλήσει άμεση λαϊκή νομιμοποίηση, θα μπορούσε να επιλέξει να κατέβει και ο ίδιος ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Θα μπορούσε να επινοήσει την θέση του "επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου".
Από την στιγμή που οι ευρωεκλογές γίνονται με σταυρό, θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το ρίσκο. Εάν από τις 590.000 ψήφους που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ, έπαιρνε ο Κασσελάκης (με αυθαίρετη εκτίμηση) σταυρό προτίμησης τουλάχιστον στα 2/3 των ψηφοδελτίων, θα είχε συγκεντρώσει το λιγότερο περί τους 395.000 σταυρούς. Αυτή θα ήταν μία πρώτη επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης του κόσμου στο πρόσωπό του. Θα μπορούσε να κραδαίνει τους σταυρούς του σε όποιον τον αμφισβητεί. Όπως ακριβώς κάνουν κι εκείνοι που τον αμφισβητούν, οι οποίοι του λένε πόσους σταυρούς πήραν εκείνοι στις εκλογές. Επειδή το πιο πιθανό θα ήταν να εκλεγεί ευρωβουλευτής, θα μπορούσε μετά τις ευρωεκλογές να παραιτηθεί και να παραχωρήσει την θέση του στον επόμενο.
2ο λάθος: Αναμέτρηση με Τσίπρα
Το 2ο λάθος του Στέφανου Κασσελάκη είναι ότι δεν έχει επιδιώξει, όσο πιο γρήγορα γίνεται, μια διαδικασία εκλογής αρχηγού με μοναδικούς υποψήφιους τον ίδιο και τον Αλέξη Τσίπρα. Θα πρέπει να αναμετρηθούν οι δυο τους και μόνο.
Τρόποι υπάρχουν για να μεθοδευτεί η δρομολόγηση των συνθηκών που θα το καταστήσουν εφικτό. Εξάλλου, ούτε οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κασσελάκη διακρίνονται για την πολιτική τους ευφυΐα.
Δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδιόκτητο κτήριο, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση να φτιάξει νέο κόμμα ο Τσίπρας. Είναι κάτι το οποίο σίγουρα το περιλαμβάνει στους υπολογισμούς του.
Η διακοπή της αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ μόνο με αυτήν την αναμέτρηση μπορεί κάπως να επιτευχθεί. Μόνο έτσι θα πάψει να θεωρείται ανοιχτό ες αεί το ζήτημα της ηγεσίας.
Update 02.09.2024:
Ένας τρόπος για να μεθοδεύσει ο Κασσελάκης την υποψηφιότητα Τσίπρα είναι ο εξής:
(α) Γύρω στα 10-15 twitter accounts σπείρουν σε χρήστες την ιδέα ότι ο Τσίπρας πρέπει να είναι υποψήφιος πρόεδρος. Οι χρήστες πείθονται ότι μόνο ο Τσίπρας μπορεί να ενώσει, όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την κεντροαριστερά. Μόνη διέξοδος η υποψηφιότητα Τσίπρα.
(β) Συλλογή διαδικτυακών υπογραφών υπέρ της υποψηφιότητας Τσίπρα. Στόχος οι 10.000 υπογραφές που συνιστούν ικανό πλήθος για να ενεργοποιηθεί η ματαιοδοξία (όχι με την κακή έννοια) του Τσίπρα και να το σκεφτεί. Ή τουλάχιστον, να καταλάβει ότι δεν περνούν απαρατήρητες τόσες υπογραφές.
(γ) Ανακοίνωση Κασσελάκη ότι πρέπει να θεωρηθεί έγκυρη η υποψηφιότητα Τσίπρα έστω και εάν δεν την κατέθεσε ο ίδιος, διότι το ζήτησε ο κόσμος με ικανό πλήθος υπογραφών και επειδή ο ίδιος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τις δημοκρατικές διαδικασίες. Θα θεωρηθεί by default υποψήφιος, εκτός και εάν ζητήσει ρητά ο ίδιος ο Τσίπρας με δήλωση του να μην είναι υποψήφιος. Αν αρνηθεί ο Τσίπρας, ακολουθούν οι πολιτικές εξελίξεις που επιφέρει η άρνηση όπως πχ η απαξίωση του πολιτικού του κεφαλαίου και η κατ' επέκταση τοποθέτηση του στα αζήτητα. Αν δεν αρνηθεί την υποψηφιότητα ο Τσίπρας, γίνονται εκλογές και κλείνει η εσωστρέφεια.
Με τον τρόπο αυτό, ο Κασσελάκης επιλέγει τον αντίπαλο που θέλει και δεν το αφήνει στην τύχη. Γερόβασίλη κλπ θα αρνηθούν να κατέβουν απέναντι στον Τσίπρα. Μόνος αστάθμητος παράγοντας ο πιθανός μελλοντικός αντιπρόεδρος του κόμματος,.
3ο λάθος: Κλειστό κόμμα, αλαζονεία και ασυνέπεια
Το 3ο λάθος του Κασσελάκη είναι η αλαζονεία και η ασυνέπεια.
Ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα ακούει την κοινωνία, και ξεκίνησε μία διαδικασία να συλλέξει βιογραφικά για να εισέλθει νέο αίμα στο κόμμα, δεν τα αξιοποίησε. Δεν πίστεψε στο ανοιχτό κόμμα.
Το κόμμα του παραμένει ένα κλειστό, ασυνάρτητο και άρρωστο οικοσύστημα το οποίο αυτό-δηλητηριάζεται. Μπορεί ο Κασσελάκης ή τα διάφορα στελέχη να έχουν τον φόβο ότι εάν γίνει αληθινό άνοιγμα στην κοινωνία, θα βρεθούν μέσα στο κόμμα άνθρωποι ικανότεροι από αυτούς, και αυτό τους δημιουργεί ανασφάλεια.
Αλήθεια, τί απέγιναν τα 3.000 βιογραφικά που είχε ανακοινώσει ο Κασσελάκης ότι έλαβε? Τα αξιολόγησε? Επικοινώνησε με όσους τα έστειλαν? Έστειλαν έστω ένα auto reply ότι τα έλαβαν? Μπήκε στον κόπο να δημιουργήσει έναν μηχανισμό διατήρησης επαφής μαζί τους? Ανέδειξε νέα πρόσωπα? Τα αξιοποίησε? Φυσικά και όχι.
Τί ακριβώς έκανε για να πραγματοποιήσει την δέσμευση του ότι "Θέλω ο κόσμος που βρίσκεται έξω από τις ελίτ να μπορέσει να ανθίσει"?
Αυτός ο ελιτισμός είναι προφανές ότι δεν θα κάνει τον Κασσελάκη να μακροημερεύσει. Τα ίδια έκανε και ο προκάτοχος του αλλά και το υπουργικό του συμβούλιο, που έφυγε για Νέα Αριστερά. Και όλοι γνωρίζουν πόσο καλά πήγε αυτό.
Ο πολίτες βλέπουν, είτε στον ΣΥΡΙΖΑ είτε στην Νέα Αριστερά, αθεράπευτα μέτριους νάρκισσους οι οποίοι αποστρέφονται τον απλό κόσμο, για τον οποίο τάχα αγωνιούν και αγωνίζονται. Τον θέλουν για να τους ψηφίζει αλλά όχι για να ακούσουν τις προτάσεις του.
Εξάλλου, και ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης είχε κατηγορήσει την Έφη Αχτσιόγλου ότι της είχε στείλει email με κάποιες προτάσεις και εκείνη δεν του απάντησε. Η δε Αχτσιόγλου, η οποία ζητούσε ψήφο για να γίνει εν δυνάμει πρωθυπουργός αλλά δεν μερίμνησε να φτιάξει ένα προσωπικό site, απάντησε τελείως περιφρονητικά ότι το mail Κασσελάκη δεν περιελάμβανε κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο. Λες και η ίδια παρουσίασε κάποιο σχέδιο. Παρουσίαζε τον εαυτό της ως δήθεν υπόδειγμα σοβαρής πολιτικού που είχε σχέδιο. Εάν το έψαχνε να το διαβάσει κανείς αυτό το σχέδιο, δεν θα το έβρισκε πουθενά. Πού να το έβρισκε? Στο site της το οποίο δεν υπήρχε? Η προχειρότητα είναι ίδιον του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί οι αλαζόνες είναι οι δήθεν προστάτες των συμφερόντων των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας. Αυτοί δεν θέλουν ούτε να βλέπουν τους απλούς πολίτες. Και επειδή συγκροτούν μια σούπα μετριότητας δεν μπορούν να δώσουν ούτε λύσεις. Θεός τους μόνο ένας: η πολιτική τους επιβίωση και η βουλευτική αποζημίωση.
Το τρένο του "νέου αίματος" φαίνεται να το έχει χάσει ο Κασσελάκης. Και φυσικά, δείχνει ασυνεπής.
4ο λάθος: Έλλειψη σχεδίου
Το 4ο λάθος του Κασσελάκη, το οποίο έχει άμεση σχέση με το 3ο, είναι ότι είναι σχεδόν ένα έτος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχει παρουσιάσει ένα αναλυτικό και λεπτομερές σχέδιο διακυβέρνησης.
Τί πολύ συγκεκριμένο θα κάνει με την ΔΕΗ? Τί πολύ συγκεκριμένο θα κάνει για την ακρίβεια? Τί συγκεκριμένο θα κάνει για την Δικαιοσύνη? Θα πάρει πίσω τις αυταρχικές ρυθμίσεις τις οποίες ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη?
Τί ακριβώς καλεί τον κόσμο ο Κασσελάκης να υπερψηφίσει? Το τίποτα? Και με ποιους θα υλοποιήσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα? Οι πολίτες δεν μπορούν να οδεύουν στα τυφλά. Θα προτιμήσουν ένα κακό σχέδιο από μια θολούρα.
Αλλά και ποιοι να το καταρτίσουν αυτό το σχέδιο? Την κοινωνία την έχει ήδη αποκλείσει από αυτό ο Κασσελάκης. Βουλευτές και στελέχη έχουν σημαντικότερα πράγματα να κάνουν. Πρέπει να μεριμνήσουν για την πολιτική επιβίωση τους.
Δεν υπάρχει τίποτα. Όλα είναι μια φούσκα. Όλα πρόχειρα και αποσπασματικά. Πλίνθοι και κέραμοι.
Συνταγματική αναθεώρηση
Έχουμε επισημάνει εγκαίρως ότι από τον Νοέμβριο του 2024 μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο Μητσοτάκης θα ανοίξει την αναθεωρητική διαδικασία καθώς και ότι είναι ήδη έτοιμος.
Στην αντιπολίτευση έχουν σπουδαιότερα πράγματα να κάνουν και θα πιαστούν πάλι απροετοίμαστοι.
Διαβάστε περισσότερα για το θέμα στο άρθρο μας Η απροετοίμαστη αντιπολίτευση στην συνταγματική αναθεώρηση που έρχεται
Η εξέλιξη των πραγμάτων
Νέα Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης και Τσίπρας οδεύουν ολοταχώς προς την εξαΰλωση.
Η αλαζονεία τους και η αποστροφή τους για την κοινωνία τους κάνει να ασχολούνται μόνο με το ζήτημα της πολιτικής τους επιβίωσης. Η αδιαφορία τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία είναι ορατή από τον διεθνή διαστημικό σταθμό. Έχουν επιδοθεί μετά μανίας σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Όλοι εναντίον όλων. Είναι τρομακτικό το ότι δεν το κρύβουν και δεν κρύβονται. Πραγματικά, πιστεύουν ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται για την αγωνία που έχουν για να μην εξαφανιστούν πολιτικά?
Στις εκλογές του Μαίου του 2023, και ενώ είχαν χάσει με τεράστια διαφορά από την ΝΔ, ασχολούνταν αποκλειστικά με την επόμενη ημέρα στο κόμμα κι όχι με τις επόμενες εκλογές που έγιναν μετά από έναν μήνα. Δηλαδή, δεν ασχολήθηκαν έστω την ύστατη ώρα να προσπαθήσουν κάπως να ανακόψουν την άνοδο του Μητσοτάκη. Ξεκίνησαν αμέσως να ομιλούν για προβλήματα στο κόμμα κι όχι για τα προβλήματα της κοινωνίας.
Πρέπει να έχει χάσει εντελώς κάποιος την ικανότητα να νιώθει για να φτάσει σε σημείο να αδιαφορεί τόσο δυνατά για την κοινωνία (αλλά να ζητά την ψήφο της). Η χώρα πήγαινε ολοταχώς για νέα τετραετία Μητσοτάκη και δεν ενδιαφέρθηκαν να κάνουν κάτι στις εκλογές που θα γίνονταν μετά από ένα μήνα. Διότι δεν τους ένοιαζε. Η εκλογική συντριβή του 2023 έχει εξήγηση. Και οι πολίτες κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να υπολογίζουν σε αυτούς.
Το μεσοδιάστημα μεταξύ των εκλογών Μαίου - Ιουνίου 2023 ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να συμπράξουν τα δημοκρατικά κόμματα και να ενωθούν εκλογικά. Δεν το έκαναν διότι πολύ απλά δεν τους ενδιέφερε να ανακόψουν τον Μητσοτάκη. Δεν ήταν αυτή η προτεραιότητά τους. Δεν τους ενδιέφεραν οι αγωνίες των πιο αδύναμων μελών της κοινωνίας. Παρίσταναν τους ηγεμόνες. Δεν νοείται όμως ηγεμονία σε καμμένη γη. Όμως, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει το ΠΑΣΟΚ. Ο Τσίπρας απευθύνθηκε στο ΠΑΣΟΚ για συνεργασία. Η έγνοια όμως του Ανδρουλάκη ήταν το πώς θα ισχυροποιήσει την θέση του στο κόμμα του κι όχι, φυσικά, η κοινωνία. Τραγικά λίγοι.
Η Νέα Αριστερά είναι ουσιαστικά η κυβέρνηση Τσίπρα 2015-2019 που έκανε νέο κόμμα. Είναι οι ίδιοι που απέτυχαν την περίοδο 2019-2023 να εμφανιστούν οργανωμένα, με ομοιομορφία και πειστικότητα. Πρόχειροι, απροετοίμαστοι και αδιάφοροι, έδωσαν χώρο στον Μητσοτάκη να επικρατήσει. Και να τους ρεζιλέψει με εκλογικό double score. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι ακόμα και στο 2% έχουν υψώσει στεγανά ιδεολογικής καθαρότητας γύρω τους, επιχειρούν να παρουσιαστούν ως μια αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης. Με αερολογίες και ασάφειες. Μετρήθηκαν οι επιδόσεις τους στις ευρωεκλογές και ήταν τραγικές.
Η αλαζονεία κάνει κοντόφθαλους τους πολιτικούς. Όμως, πρέπει να τους πιστωθεί το εξής: Δεν μιλάνε. Στην παρούσα φάση είναι σοφή κίνηση το ότι δεν κάνουν θόρυβο και δεν στρέφουν την προσοχή πάνω τους. Στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε αυτό δεν είναι ικανοί να κάνουν. Από το να λένε ανούσια πράγματα ή να τσακώνονται μεταξύ τους, είναι πολύ καλύτερο να μην λένε τίποτα.
Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί στην Νέα Αριστερά είναι είτε να τους απορροφήσει το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της δήθεν διεύρυνσης της κεντροαριστεράς, είτε να επιστρέψει ως μεσσίας ο Τσίπρας και να αναλάβει την αρχηγία είτε να κάνει νέο κόμμα ο Τσίπρας και να τους απορροφήσει. Αλλά δεν θα γίνει κάτι από αυτά. Η Νέα Αριστερά περιλαμβάνει στις τάξεις της τουλάχιστον 2 φιλόδοξους αρχηγούς. Χωράει τρίτος αρχηγός? Όχι! Εκτός κι αν ο Τσίπρας είναι αρχηγός υπό ομηρία. Επομένως, το πιο πιθανό σενάριο είναι να διασπαστούν για το ζήτημα της αρχηγίας, εάν πρώτα δεν γίνουν εκλογές και εξαφανιστούν τελείως.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να εργάζεται επάνω στην φανταστική δικαίωσή του. Φαίνεται να υπάρχει στο μυαλό του ένα φανταστικό κοινό που τον περιμένει πώς και πώς να επιστρέψει για να σώσει την κατάσταση.
Για να ενώσει την κεντροαριστερά? Αν έχει ακόμα την ικανότητα να κάνει ανάγνωση της πολιτικής κατάστασης, τότε είναι απίθανο να το πιστεύει αυτό. Μήπως για να ηγηθεί των παλιών του συντρόφων? Εάν ναι, δεν πρέπει να ξεχνάει πως κάθε σύντροφος του είναι και εν δυνάμει αρχηγός με ένα ΕΓΩ που ξεπερνάει τον πύργο του Άιφελ σε ύψος.
Πώς όμως ο άνθρωπος που, από διεκδικητής της πρωθυπουργίας, οδήγησε το κόμμα του στην καταστροφή, θα επανακάμψει και θα πρωταγωνιστήσει? Ιστορικά δεν γνωρίζουμε να έχει συμβεί τέτοιο πολιτικό come back. Γιατί λοιπόν να γίνει αυτό για πρώτη φορά στα χρονικά στην περίπτωση του Τσίπρα?
Ανάλογο come back επιχείρησε και ο Γιώργος Παπανδρέου το 2015 με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών. Ο οποίος είχε και πολιτικό μέγεθος αλλά και δίκαιο να υποστηρίξει. Κατηγορήθηκε όσο κανείς άλλος και τελικά όλοι οι επόμενοι ψήφισαν μνημόνια. Το come back του Παπανδρέου απέτυχε. Πρέπει όμως να πιστωθεί στον Τσίπρα ότι ήταν έντιμος και ότι, αν και υπέγραψε μνημόνιο, στήριξε με νύχια και με δόντια και το κοινωνικό κράτος. Όμως, αυτό το πολύ σημαντικό για την κοινωνική συνοχή κατόρθωμα, ξεχάστηκε την περίοδο 2019-2023 διότι κανείς τους δεν το προέβαλε και δεν το υποστήριξε όσο έπρεπε.
Ο Τσίπρας καταψηφίστηκε το 2023. Η κοινωνία του γύρισε την πλάτη. Δεν φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι. Δεν υπάρχει πολιτικός χώρος για τον Τσίπρα στην παρούσα φάση και οποιαδήποτε κίνηση κάνει, τον φέρνει αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο να ταπεινωθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαθε και δεν έμαθε. Τα στελέχη που διαφωνούν δημιούργησαν και έθεσαν σε εξέλιξη μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Διαφωνούν με τον εκλεγμένο Πρόεδρο ο οποίος υποτίθεται θα οδηγήσει το κόμμα στην καταστροφή και κάνουν κάθε τί για να επιβεβαιωθούν. Βυθίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εσωστρέφεια και προκαλούν οι ίδιοι την αυτοκαταστροφή ώστε να επιβεβαιωθούν και να εκπληρωθεί η δήθεν προφητεία τους. Δεν υποστήριξαν τον εκλογικό αγώνα του κόμματος τους στις ευρωεκλογές.
Περιφέρουν το ΕΓΩ τους στα κανάλια, τα οποία κατηγορούσαν, για να σαμποτάρουν το κόμμα τους. Κάθε στέλεχος, κάθε βουλευτής κι από ένα ΕΓΩ. Κανείς από αυτούς δεν κατέθεσε προτάσεις στον δημόσιο διάλογο. Προτάσεις για την κοινωνία κι όχι για το κόμμα. Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για την οργανωτική δομή του κόμματος τους. Έχει άλλα προβλήματα. Μακάριοι αυτοί που το πρόβλημα της ζωής τους είναι τα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ. Ζουν σε έναν καλύτερο κόσμο. Στον κόσμο τους.
Η λύση για να επιβιώσουν πολιτικά κάποια στελέχη θα είναι να μεταπηδήσουν είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στον νέο φορέα της "ενωμένης Κεντροαριστεράς". Αυτό είναι που τους κάνει να περιφέρονται στα κανάλια για να καταφερθούν εναντίον του Κασσελάκη. Είναι τρόπον τινά οι εισαγωγικές τους εξετάσεις για να κάνουν την πολυπόθητη μεταπήδηση. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Όσο θα φουσκώνει δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ τόσο πιο κοντά θα είναι το ενδεχόμενο να μείνουν στα αζήτητα. Και αυτό μοιάζει να είναι το πιθανότερο σενάριο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί.
Ο Κασσελάκης, χρονικά δεν απέχει πολύ από τον πολιτικό του θάνατο. Δεν έχει πολλά περιθώρια ακόμα. Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Οι οποίες δεν αρκούν.
Ακολουθήστε μας στο mastodon, στο twitter και στο Facebook
