"Το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο είναι όμως και ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο Δίκαιο για την ελευθερία του ανθρώπου και την προσπάθειά του για κοινωνική πρόοδο. Γιατί προσφέρεται, από την ίδια τη φύση του ως δραστικού μέσου εξαναγκασμού, σε καταχρήσεις στα χέρια καταπιεστικών μηχανισμών. Για αυτό το λόγο, η ιστορία του ποινικού δικαίου είναι διάστικτη από περιόδους διαστροφής του, όπου από Δίκαιο μεταβάλλεται σε μέσο αυθαιρεσίας, καταπίεσης και βαρβαρότητας. [..] Από τον πόλεμο μέχρι και σήμερα έχουν συσσωρευτεί όμως, όχι μόνο με την διαστροφή που υφίσταται και στις μέρες μας το Ποινικό Δίκαιο από καταπιεστικά καθεστώτα, αλλά και από την πολιτική κατάχρηση που του γίνεται μερικές φορές και από δημοκρατικά συντεταγμένες Πολιτείες, τέτοιες πελώριες και και απαίσιες εμπειρίες, που σχετικοποιούν σε πολύ μεγάλο βαθμό την εξασφαλιστική αξία του θετικισμού τόσο στο Δίκαιο γενικά όσο και ειδικότερα στο πεδίο του Ποινικού Δικαίου." [Γ. Α. Μαγκάκης (1979), "Ποινικό Δίκαιο" Τ1, σελ. 10, 21].
